Çöl Kızı Fatıma/ Vahaya Can Veren Katre
Kutlu bir yolcuyu bekler sanırdı görenler.
Gamzesinde güllerle emsaliydi cerenler. Rüzgârlarla salınırken ince dal bedeni. Göze gelmesin diye duadaydı erenler. Bir kızıl elma idi yüreklerde çöl kızı. Kabilenin gülüydü vahanınsa yıldızı. Fatımaların en hasından andaçtı adı. İncecik parmakları sinelerde saf sızı. Zarafeti hilkatten güzelliği kudretten. Som nurdandır bedeni değil kemikle etten. Asil , ince, duygulu çölün nadide kızı. Teri gülden imbikten süzülmüş zarafetten. Gülümser ona zaman an içinde hüsnü an. Bir ışık gönle çavan çağıl çağıl çağlayan. Vaha serinliğidir gamzesindeki tufan. Başımızı döndüren efkârı duman duman. Çöle inen bereket sanki nisan yağmuru. Sedası güvercin mi hüthüt müdür kumru mu? Bir kızıl elma idi yüreklerde çöl kızı. Edasındaki haslet asaletin nuru mu. Siyah gözlerinde nem hasretin nazlı gülü. Dökülür ay yüzüne gece gibi kakülü. Çölün nazlı kuğusu parmakları narince. Saçları gece rüzgâr gündüz ise örgülü. Sussa ayrı bir eda konuşsa billûr ırmak. İklimine erince bütün gemileri yak. Gülden daha çekici rengi has güle emsal. Üflese nefesiyle tüm vahayı yakacak. Bir yağmur serinliği tutuşan sinelere. Güzelliği bereket çöldeki senelere. Yedi derya aşılır dal kılıç yalın kulaç, O bî bedel peridir değer definelere… Ankara,16.02.2010 İ.K Şairin notu: Fatıma var fatıma’dan içeru… |
tebriklerr çokça...
Çöle inen bereket sanki nisan yağmuru.
Sedası güvercin mi hüthüt müdür kumru mu?
Bir kızıl elma idi yüreklerde çöl kızı.
Edasındaki haslet asaletin nuru mu.