Ah İstanbul
AH İSTANBUL
İstanbul diyorduk, can veriyorduk Fetihlerin en güzel sendin Ne oldu sana böyle İstanbul Ayasofya sancılı, Süleymaniye de yangın Sultan Ahmet turistlere emanet Ah İstanbul, Ah İstanbul Senin bu halin Fatih’e İhanet Söyle İstanbul, bu ne hal Birden sararıp solmuşsun Her bir köşende kan kokar olmuşsun, Sen böyle değildin İstanbul... Sende yaşayan huzur bulurdu Bir kez gören mutlu olurdu Ama şimdi; Çalanı çırpanı,kalleşi, hırsızı Yakıyor içimi sendeki bu sızı Sen böyle değildin Ne oldu sana böyle İstanbul Bu günler içinmiydi ? Uğrunda dökülen bunca kan Seni feth etmek için ! Şehit verilen binlerce insan İstanbul, eksik olan ne vardı sende Binlerce evliya yatar, dört bir köşende Peygamberim sen dedi, İstanbul dedi Fatih Peygamberim için seni istedi. İstanbul, İstanbul... İstedik ki içinde inasn gibi yaşansın Sen bu hallere düşmezdin İstanbul, İstanbul Seni bu hallere sokanlar utansın… Abdulkadir MERT |
Nazlı bir gelin edasında
Salınır da gezerdin İslamın rüyasında
Ne güzel bir askerdi Uluabatlı
Ne güzel bir komutandı o güzel bahtlı
Fatih'in vasiyeti hala saklı
Kim ki Ayasofya'yı camiden başka
Bir yere çevire...
O milletin çocuklarına lanet olsun, diye...
Ah İstanbul...
Vebalin boynumuzda, ihanet koynumuzda.
.........................Nasıl bir yaraya neşter attınız bilseniz. Şiirinizin temasının az daha geniş halini 1988 in ağustos ayında bir gazetede yayınlamıştım. Ağlama İstanbul'um ben ağlayayım başlığıyla.
Allah'a emanet olun.
Sevgimle.