BAHAR GELMEDEN.
Kardelen karları, delmedi daha.
Ben ise açmadan, gülü özlerim. Soğuklar kırıldı, ısındı hava. Şubatın ortası, cemre beklerim. Sırayla gelecek, Rabbimden üçler. Havayla, su, toprak, tez ısınacak. İlahi kudretle, donanmış güçler. Baharla beraber, nimet sunacak. Toprak ısınınca, buğu buğudur. Ilık ılık esen, can yelleriyle. Tohum çatlayınca, çimi doğurur. Kırlar şenlenecek, kuş sesleriyle. Meyve ağaçları, gelin gibidir. Lalelerle açsın, mor menekşeler. Sakalar ötünce, konser sebildir. Bülbül de gelecek, açınca güller. Şairin kalemi, yazar baharı. Dağların başında, aklanır bulut. Yeşil halılarsa, kaplar kırları. Seven sevilende, çoğalır umut. Kan yürür bedene, yaşlı canlanır. Sular bile coşar, baharla birlik. Kuşlar yavru yapar, yuva sallanır. Güven gelir bize, başlarsa dirlik. Türkmendağlı dosttur, kışla baharla. Gençleşir kalemi, bahar gelince. Nice bahar gördü, yazdı hep hazla. Kardelen karları, delsin delice. HİLMİ CAN. 11.ŞUBAT.2010. (2574) |