SUSTUM!..
Gözlerinde kalkarken son ayrılık treni;
Nereye böyle diye sormaman için sustum… Beş paralık ettin ya sana meftun kalbimi; Benden arta kalanı yormaman için sustum… Böyle umut ederken son kurşunu sıktın ya; Yerle – yeksan eyleyip hayalimi yıktın ya; Gölgen oldum boşuna seveninden bıktın ya; Mezarımın başında durmaman için sustum… Her ayrılık sonunda birkaç damla akar ya; Hani gülen gözlerin matem rengi takar ya; Hani seven aşığın yaban olur bakar ya; Silah gibi kaşınla vurmaman için sustum… Katar katar dertlerin en başında benim ben; Gökler ağlar sanırsın gözyaşında benim ben; Keder olmuş yokluğun tektaşında benim ben; Saati vuslatlara kurmaman için sustum… Ağlıyor sevmediğin hep derinden derinden; Diktiğimiz her gonca kurudu kederinden; Sol yanımda taşınan çıktı artık yerinden; Kanattığın yarayı sarmaman için sustum…. “Bin avcının vurduğu ceylanın yarasında; Arayıp bulsan beni kaşla göz arasında!!.. Ali ALTINLI – 13/02/2010 Saat:21:36 |