Evvelim Üzülme Sen
Evvelim Üzülme Sen
Bil ki, gelmediğin günün sabahında... Evvel acıyacağım kendime! Bağlayıp yüreğimi darağacına, Tutacağım her yerini gözyaşlarıma. Bil ki, sabahında belirmezsen kapımda hasretin... Gelmediğin güne bir kurşun sıkacağım! Sen yerine kalbimin Bilmeden yorgunluğunu, yorgunluğumu... Çıkarıp yüreğimi, Parça parça bedenimi, Gözyaşlarıma tutacağım! Bağrımda acıların Akacak gözlerimden... Tane tane yarınlarım! Sorma sen hasretin çekeni, Sorma uzaklarda... Yükün altında ezileni, Baka kal öyle! Kapansın gözlerim, Usulcacık... Sessizce... Bakmasın sana Bir daha hiç! Hatta bilme sen, hasretin çekeni... Bilme uzakta ölen yüreğini. Geç git, Hududundan aşkın... Yaklaşma! Gözlerim bir mayın... Yüreğime ilişme daha. Bilmezsin, Bilemezsin... Gözlerin neyledi beni! Bilmedin, Bilemezsin... Hasretin beni, Yüreğimi, Sana verdiğim beni Nasıl perişan eyledi Acımasın yüreğin! Sevdim ya seni... Yine ölürüm! Yine çekerim kahrını, Acını, Acımasın yüreğin! Islanmasın gözlerin... Bir kısık ağlama olur, Ben yine sana ölürüm. ( Sen üzülme ) İbrahim BAYSU Siz şiirlerimi okurken ağlıyorsanız ben yazarken ölüyorum… sR___ |
Gerçek sevmek işte; o kadar kızgınken, sen üzülme demek yine de ona "ben yine sana ölürüm" demek...
İlhamın bol olsun..