Ebruli Çerçeve
Çocukluk yıllarımın kokusu
Esiyor her yanımda. Islığını unutmuş rüzgar, Sensiz günlerimin içinde çırpınıyor. Ardından ıslatıyor, Yağmur yüklü bulutlar tarlaları. İki dağ arasında kalan vadiler gibi, Tümcelerimin arasında kalıyor Sana olan özlemim. Solgun bir elveda sızıyor, Kalbimin içindeki ebruli çerçeveden. Ve savrulup duruyorum Bu ıssız kalabalıklarda. Ellerini omuzlarımda, Nefesini yanı başımda Hissediyorum ama, Başka gezegenlerde Yaşadığın için sen, Özlüyorum teninin kokusunu. Özlüyorum seni annem; Bitimsiz ve tarifsiz duygularla. Aysel DURMUŞ |
Yağmur yüklü bulutlar tarlaları.
özlem yüklü yüreğinize diyorum ki ne mutlu ki özleyecek, anacak bir anneniz olmuş...çocukken, bebecikken annesiz kalanlar var. ne mutlu ki annenizin sizin gibi duygularını söze dönüştüren bir evladı varmış...sevgi ile.