karşıt
sen ne zaman aynaya baksan
ben kırıldım apansız her bir yanda paramparça bir ben bulurdun senden arta kalan görmek istediğim kırıklarıma dokunurdun ben hep kanardım oysaki ben bana bakan bir çif-te gözle vurulmuştum ilk kez vurulmuştum ilk kez düşmüştüm külçe gibi yalnızlığın ortasına sessiz kimliksiz meçhule bağırıyorum şimdi sesim yankısını arıyor yok sesimin karşılığı kırılıyor aynada karşıtı olan herşey yoksun artık var olan sen |
ben hep kanardım
oysaki ben bana bakan bir çif-te
gözle vurulmuştum
ilk kez vurulmuştum
ilk kez düşmüştüm külçe gibi
yalnızlığın ortasına
sessiz kimliksiz
enfes bir şiirdi tebrikler...