PARA… PARA…
Para dokunan parmağa,
Haz yayılır ihtirasla. Sayılışı hışırtıyla, Ne tatlı gelir insana. Uyku tutmaz açlıktan gece, Gündüzleri ekmek derdinde, Kuyruklar nehir oldu aktı, İş kapanın elinde kaldı. İçi, tir tir ediyor dışarıda savrulan kar. Soğuk boğuk doluyor, eşikten sızan rüzgâr. Buzhanelerde, sokularak can cana naçar, Yüreğimizden başka yakacak neyimiz var? Kalbin saf sesiyle bir duruşta hizaya gel safa. Didinen insanların kaderi olmamalı cefa. Tart ve düşün; çalışmayı, paylaşmayı amaç edin, Emeksiz, haksız kazanca, kara paraya kul olma. Ayşe Yarman Öztekin "Sevgi Bilmecesi" 2009 |
1944 yılında Gazianteb'in İslahiye İlçesinin Fevzipaşa Bucağına bağlı Kozdere köyünde doğdu. İlkokulu dördüncü sınıfa kadar köyünde, dördüncü ve beşinci sınıfları İslahiye Merkez Cumhuriyet İlkokulunda, ortaokulu İslahiye Ortaokulu'nda okudu. Liseyi ise Gaziantep Lisesi, Afyonkarahisar Lisesi ve Adana Erkek Lisesinde okudu. Yüksek öğrenimini Anadolu Üniversitesi İktisat Fakültesi'nde tamamladı.
Adana Devlet Su İşleri 6. Bölğe Müdürlüğü'nde 30 yıl Devlet memuru olarak görev yaptıktan sonra emekli oldu. Evli ve dört evlat babasıdır. 40 yıl Adana’da yaşadıktan sonra; 2002 yılından bu yana İstanbul'da ikamet etmektedir.
Küçük yaşlardan beri şiirle ve müzikle uğraşmakta, 23 adet basılı eseri bir o kadar da bestelenmiş güfteleri yanı sıra besteleri bulunmaktadır.
1992 yılından beri Ozan Dergisi'nin sahibi ve Sanat Yönetmenliğini sürdürmektedir.
NOT: İstemeyen silebilir...
MUSADE EDERSENİZ KENDİMİ TANITAYIM............................... Saygı ve Selamlar.