git(me)
Git ama…
Kal dememi bekleme Yanımda bir gölge var Eski karanlıklardan Senli benli, yavaşça, Ağır ama telaşlı adımlarla, Kovalıyor benliğimden kaçan meleği Haykırmak istiyor gözlerim Denizler köpürüyor, Gökkuşağının renkleri Karanlığa gömülüyor, Eyvah, yine mi başa döndük? Oysa o lüzumsuz günleri Masallara gömmüştük. Bir resmin kaldı bende Söz gelişi yani O bile yok elimde Ama gözlerin hala gözlerimde Ne yapsam ne etsem derken Yapılacak o kadar çok şey Yapılmayı bekleyen her şey Sen gidince çıktı su yüzüne, Ama nafile, dayanamadım, Su yüzünden bir anda Derinlere battım. Her şey, diyorum ya, yine aynı, Orada bile suretini gördüm. Çocuğunun uyumasını bekleyen Bir anne kadar çilekeş, Beklide sevinçli bir uğultu. Amansız bir sevinç Masum bir üzüntü Her şey kaybolsa da hayatta Yeter bir çocuğun gülüşü. Ama bu naçizane sözlerim Çimen kokulu bir yürek için Kır laleleri tutar yerini zamanla Ve zaman biter yokluğunda Zambaklar açar seninle Karanfiller kokar teninde Ama hala bahçemde Bir çiçek bile açamadı Senin gidişinle birlikte. |