ŞubatSözlerin geçmez olduğu Geç vakitlerden Yalansı asi Gidişlerdeyiz Dönmeyivermişiz Vazgeçmişiz ... Hasret nöbetleri Dilime lal gibi ACI Söylemeden geçmeyecek Söylenmeden kendi kendine Yetmeyecek bir çok sus birikecek Sonrasınca Bir iki yalnızlık .. Sancılarda dışarlar ve bu kış galiba hiç bitmeyecek Senden kalma ağrısı tuttu Dağlar kadar büyük Tutkulu ve ne yapsa tutuklu şiir desen değil şarkı değil Sözleri asi Yazsam bir yerlere adını Yaz san hani yok ki yok yok değil çok soğuk KIŞ GİBİ BİR ŞEY kARASINDAN Ayazıda var beyazıda yarasıda var Tuzlu buzlu Dağ gibi durur Sen Deniz kokarsın Gözlerime dokunduğunda YAKAMOZLARIN Gece karası yarısına Kanarken bir kenarından Gül yarasından Sızdı ... Ayazdı ve yine bana Yazardı dersin yarısı sen yarısı ben Ama şunu bil Sen hep yalnız üşürsün ki yalnız kalansız yalansınız Ay buz gibi Buralarda titrek İçi üşümüş Gecenin birazda küsmüşcesine Sırtı dönük Belli belirsiz yıldızların Sen bilirsin Tıpkı Öncekiler gibi Ağır ağır yağıyor yine ŞUBAT Ağarttıkça saçlarını zamanın |
kARASINDAN
Ayazıda var beyazıda
yarasıda var
Tuzlu buzlu
Dağ gibi durur
Dilimlenmiş zamanın tam da orta yerindeyim şimdi. Gerçekler yapiştı mı bırakmıyor yakasını hayallerin bile..
Oysa ben şiirlerin eskrikliğinde yaşarken tutunurum dizelerin dalına -. Tutundum şimdi bir dala işte tam da burada.
Sihrinde kalem yine. Büyüsüne kaptıracak kadar.
Her daim sevgiyle...
KATRE tarafından 2/14/2010 4:13:34 PM zamanında düzenlenmiştir.