Güldürdü, düşündürdü,sürdürdü.
Halkının unuttuğunu yürüttü.
Altmış yıl gece, gündüz yürüdü.
Tiyatro yaşamıyla büyüdü.

Tiyatro bayrağı taşınıyor köklerde.
Süheyl, Behsat lar asıyor direklere.
Anı, anılar yayılıyor belleklere.
Uygurlar güldürüyü götürüyor ileriye.

Uygur sen durmadın yürüdün.
Tiyatroya yaptıklarınla söylendin.
Güldürü dünyasıyla köklendin.
Türkiye insanının kalbine demirledin.

Sen varol tiyatrocu.
Ağlayanlar güldü, bil bunu.
Gözyaşları dönüştü sevince.
Dertlerinden arındılar seni izleyince.

Türkiye gitsin ileriye.
İnsanların ihtiyacıdır gülmeleri sevgiyle.
Sanat, zevk olarak görülsün.
Eleştiri güldürüsüne kelepçe vurulmasın.

Kolay yetişmiyor yapanlar.
Yaşamları tiyatroyla yoğrulandır bilgeler.
Ben, sen o yapamayız bunu.
Tanrı vergisiyle götürüyor Nejat Uygur lar.

AKILLI.H.
6ubat20010