ÖLÜMSÜZ AŞK
Soğuk bir kış akşamıydı,
Karanlık,yeni çöküyordu şehrin üstüne, Bir kabus gibi... Hafif hafif yağan yağmura inat, Hızlı hızlı esiyordu rüzgar, Yüzüme yüzüme... Üşüyen bedenim değildi biliyordum, Yüreğim iliklerime kadar titriyordu, Sessizce... Dilim varmıyordu ama söylemeye, Gözlerimden süzülen yaşlar hacet bırakmıyordu, Bir şey demeye... Gönül pusulamı kaybetmiştim son sözünle az önce, Hiç bilmediğim bu şehirde. Oysa seninde bilmediğin bir şey vardı,çekip giderken, Azrail bile çaresiz kalacaktı, İçimdeki sevgini öldürmeye. Ve adını duyacaktı, Canımı aldığı o son nefeste... |
-yaşama vuslatla devam etmeniz dileğimle..
-kaleminize bin sağlık olsun şair.