ISSIZ BOZKIRLARDA MELEKLER YÜRÜRKırık telli saza döndü bağrımın sesi Bir masum ten düştü, bozkır ıssızlarına anlında; açlığın kan damlaları ellerinde yitirilmiş umutların izi. Görmesemde yakından, hissederim ruhundan, adı geçer herhangi bir medyada. Sadece bir çocuk değil, bin çocuğun aynıdır kaderi. Ekmek için, okul için, ilaç için yola çıkar köylerinden dışarı hızlı ayakları güçsüz bedenleri. Korkmazlar ne kurttan nede nağmert bir puşttan. Omuzlarına gururla almışlar hayatın yüklerini. Taşırlar yüreklerinde büyük insan gibi ailelerinin sevgilerini. Issız bozkır!! Koru sen bu melekleri Sert esme rüzgar!! Yolunda gitsin bu kahırlı yolculuk. Yuvada onları; bin dertle çaresiz bekleyenleri var. ALEV YAVUZ |
yazan kalemin susmasın daim olsun...yüreğine sağlık...
harıka bır şiir okudum...tam puan....
kutlarım...sevgı ve saygılarımla...