Âdem'in NesliAczine bakmadan emanet aldı Ezildi altında, Âdem’in nesli. Çok ağır yük ile hayata daldı Kaldı yol çatında, Âdem’in nesli. Bir ruhken anneye oldu has evlat Doğdu ve büyüdü tatlı marmelat Olgunlaştı erdi buldu kemâlat Kendi fıtratında, Âdem’in nesli! On beş yılda ancak kendini bildi Geçmişi unuttu, defterden sildi Büyütenlerine karşı dikildi Güç gördü zatında, Âdem’in nesli. Yirmisinde biraz kendine geldi Otuzuna kadar coşkun bir seldi Otuz beşte ömrün Nısfı’nı deldi Nefsin gür atında, Âdem’in nesli! Bir ara evlendi çocuklar oldu Emanet sandığı ha bire doldu Yük ağırlaştıkça sarardı soldu Halik’ın katında, Âdem’in nesli! Kat, kat mesuliyet sırtına bindi Sakinleşti artık evine sindi Arzu istekleri tükendi dindi Durgun saatında Âdem’in nesli. Şimdi pişmanlığın tarifsiz anı Değiştirmek üz-re artık vatanı Kaybolacak meşhur adı ve sanı Vaki memat’ında Âdem’in nesli… Garibî-Salih Yıldız……..29.01.2010 . |
kaleminiz daim olsun saygılar...