Seven böyle sever işte, dedirttiniz. İzler hep olacak ve iç çekişlerdeki kasırgalarla kıvranacak beden... Tükenirken ömür, tükenmeyen sevdayla yarışırken "Ne güzel bir sevda imiş, yazık olmuş."dedirten bu serbest şiirin her dizesinde, ayrılığın ayazı üşüttü ruhumu. Sokakların tenhalığı, yüreğin tenhalığına mı imrendi? Hangi ayrılık zamanlıdır ki? Sırtında hançerini taşırken "iki gözüm" diyen gönlün hasreti ne zor, ona sırt çevirmek inanıyorum ki kolay olmamıştır. Bunca sevilen bir yürek, neden gider bilmem ki... Ne ister ki insan, anlayabilmiş değilim ki...Seslendirmedeki yangının bin katının, şairin yüreğinde olduğunu hissetmemek mümkün değil.
İnsanların da şehirler gibi farklı yüzleri olduğunu hatırlattınız. Hey gidi İstanbul, bir aşkı daha mı gömdün sularına! Ne yaparsan yap, sevenin yüreğindeki izi de silemez ya o dalgaların. Nice gecelerin koynunda, nice zamansız anlarda hep hatırlanacak terk edenler ve yokluklarda acılar kanat çırpacak hep. Sadece özlem, iki damla yaş olacak.

İzninizle şiirinizdeki isyanı, vefayı, sevdaya saygıyı tüm taştan da katı yüreklere göndermek istiyorum. "Sevmek budur." diye.




serap hoca tarafından 2/5/2010 1:46:15 PM zamanında düzenlenmiştir.