VAY BENİSitemle kanatlanır ruhumdan beyaz kuşlar Bitmek bilmezken gurbet, nasıl biter bu kışlar Rüzgâra sabır saldım, gözlerimden döküldü Hüzünlü bir yağmurun ertesinde bakışlar Dert dağında dolanan yalnız ceylan say beni Elem ateşten gömlek, yanıyorum vay beni Islanmış kirpiklerim bir kilim nakışında Aşığın karanfili göğsüne takışında Hercai gönüllü yar, sen denizi özlerken! Ben ağlıyorum nazlı dereler akışında Kalbin payitahtında başköşeye koy beni Selam bile yok yardan, yanıyorum vay beni Ömür denen heyula, dağlardan aşar oldu Yoruldu kervanımız, yollardan düşer oldu Âlem bana, ben sana, vurgundum biliyorsun Ters döndü çarkı felek, bağrımı deşer oldu Kıskanırdı her zaman; güneş seni, ay beni Şimdi karanlıktayım, yanıyorum vay beni. Vicdan dileniyorum sonbahar sabahında İğde yapraklarında, bir mazlumun ahında İki elim yakanda yankılanacak sesim Seni haykıracağım dünyanın son anında Neredesin vefasız, neredesin duy beni Halim divane hali, yanıyorum vay beni FİLİZ ALTIOK DURAK |
Halim divane hali, yanıyorum vay beni,Duyguların dilinden yazılmış güzel bir şirdi sevgilerimle Bogazın kıyısından slm