SON DERS
1974 sonbaharında
Karapınar Kayacık köyünde Kutsak göreve başlamıştı. Yıllarca emek harcamış, Kalem kırmıştı. Cehalet ile mücadeleye and içmişti. Yıllar bir birini kovaladı. Nerde nasıl geçti otuz altı yıl Köy köy gezdi hiç ah etmeden. Yalnız başlamıştı bu göreve Can yoldaşını buldu. Meyve verdiler Bir,iki derken üç oldu Gaye’ydi en küçüğü Mavi gözlü hilal kaşlı bir o kadarda tatlı. Köy lojmanları Sıcak yuvaları oldu Aşları tatlı, Başları dikti. Yıllar yılı köy öğretmeni olma Gururu ile başı dik yürüdü. O azimli,yürekli Emektar öğretmenimiz Bu çok sevdiği görevinde bu gün son derste. Allah’a ısmarladık dedi Gidiyor Ufuk öğretmen. Güzelliklerini,eserlerini Sevdiği sınıfında bırakarak . Güle güle öğretmenim Yüzün hep gülsün. Seni unutmayacağız. Kahraman VARDI |