1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1585
Okunma
Gece küçüktü,
Cebime koyduğum ihanetin kadar!..
Okyanus karasıydı gidişin,
-Ve sessizdi-
Ardında bıraktığın ayrılığın,
Hayalsiz mavi Azraili kadar.
Eros’un duvarlarını bitirdim ,
Üzerine sevdamı yazarken.
Yüz görümsüz ödedim gözcülere,
Görmeyeceğim bir daha seni.
Binlerce kırık parça uçacak nihavent ezgilerden,
Binlerce kırık kaya dövecek dalgaları,
Korsan sevgiler gemim olacak,
Uzaklaşırken senden,
Ve yaklaşırken kıyamete,
Dizeler kürtaj olur şairin hançeresinde.
Hiçbir şair, aile bulamaz,
Bir piç, ayrılık dizesine!..
Biliyorum ki,
Aşk dokunmaktır,
Ayrılık dokunamamak!..
MEHMET BÜLENT (MB)
Cevap Yaz