ATEŞ SAHRASI
Sayfalar soğuk,kalem küsmüş
Yalnızlık!yalnızlığım bile üşümüş. Sessizlik, bakışlar gepgece Cehennnem koridorlarında olmuş hayat eğlence. Çığlıklarım çıldırışlarım... Hangi satırların başındayım? İnsan ki.. Alışmış kelepçe vurmayı duygularına. Yalnız yakup ağlamış Yususf’una Alıştım çilenin sıcak bağrına Çilesizlik acı geliyor bana Ne kalem ne satır çare oluyor ahıma Yandım yakıyorum ateşi bile kahrımla... |