ISSIZ YAZ
Deniz sessiz ve durgun, uykuya dalmış sanki
Dalda kuşlar da sessiz, yurtsuz, yuvasız belki Essene deli rüzgar, dağılsın bu karanlık Yazın ıssızlığı da, derdime ortak artık Gönül diyor yeter yas, yine hayata karış Martılarla kucaklaş, yüz, dalgalarla yarış Mavinin güzelinin, koynundayım ben ama Sensiz görmez gözlerim, gözlerim hâla âma Yağmur kuşlarıyla ben, yolladım selam sana Gücüm olsa kuş kadar, gelirdim inansana Kumsalda bulamadım, kalmamış bir iz bile Kumdan kaleler gibi, yıkıldık bile bile Vapur düdüğün çalıp, ayrılsa da limandan Canı yanıyor gibi, haykırıyor arkandan Deniz de sessizleşti, neşe ile çağlarken Bu yazın ortasında, yalnızlığa ağlarken |