FABRİKA KIZI NESLİHAN
FABRİKA KIZI NESLİHAN
Neslihan gözü kara bir kadındı Çalıştığı fabrikada işçi lideri Sendika faaliyetlerden atılmıştı Arkadaşımın eşi idi Sohbet sırasında anlatmaya başladı Ben Mustafa’yı kaçırdım Mustafa, hayır Neslihanı’ı ben kaçırdım dedi Ve Neslihan başladı anlatmaya Maraş’ın bir köyünde genç bir kızken Orada töre imiş Kız çocuğu bir inek bokuymuş Ailesi hangi duvara atarsa O duvara yapışacak mışın Hiçbir şansın yok Adam körde olsa Topalda olsa... Ama bu Neslihan Köyün delikanlısı Mustafa’yı aldığı gibi Kaçırmış İstanbul’a Mustafa: Neslihan atıyor Onu ben kaçırdım Ama Ben en çok Neslihan’a inandım. |
Bu şiir yarım kalmış, lütfen biraz daha bu şiire ekleyin...
Sonra yaniden okumak istiyorum.