Yüreğe Düştü CemreNe zaman fırtınalara tutulsam Kelimelerle dizginleyemem içimi Susarım… Suskunluğumda yakarım tutkuyu. Tutku renkli düşler serer sofralarıma, İçli mısralar vururum sırtıma, Heyecanlı bir çocuk oturur /dudaklarında çikolata sevinciyle Benim sandığım tenime. Unutulmuş ne kadar yarın varsa hatırlarım, Bir gözden süzerim sevgiyi, Bir sözden demlerim uykularımı Yalnızlığımın içinden sen geçerken… Bilirim, yüreğe düştü cemre Topraktan, sudan önce. Ne yangın dokunuyor ne de fırtına Sırılsıklam oluyor insan sevince. |