Yüzün Silinincekanlı esneyişler uyuyan rüzgar iffetini şiire salışı bakir ellerimin suların okuduğu bakışlarım bulanan sesin... yüzün silinince ömür eksildi hayattan emdi adımlarımı izini döşüyen cehennem ne beni ne de seni tanımıyor kutsanan o anılar dedim ya ey aşktan adını alan gölge yüzün silinince ömür eksildi hayattan en durusundan dokunurken ufuğa kelimelerin hani yemyeşil baharlar içerdi nefesini dizelerin Çıldırırdın gün olurdun güneş olurdun sevgiye değerken alnın yüzün silinince ömür eksildi hayattan dudakları yanlızlık gecenin uğultusu seni her düşündüğümde tutuşurdu saçlarımda yağmur ağlayışların avuçlarına bakıyor kader falında ne ben nede sen dedim ya ey aşktan adını alan gölge yüzün silinince ömür eksildi hayattan... her sancının sorusunda yüzyıllık suskunluk bütün yolların yorulduğu kalbimin gecesi bütün özlemlerin dayanılmaz bekleyişi nefesim kırıldım.. kırıldım işte.... her öğünüm mevsimsiz yüzün silindi arsız ölümleri akıtırken kanıma ömür eksildi zaman kırıntıları ardımda inleyen şuursuz bir acının avazında şuramda diz çöken bir çaresizlik ah! kim duyar beni karanlık alırken seni koynuna yalan! sesinin değdiği her harfin rengi yalan kapanan sayfaların arasında kuru gül yaprağı çığlıklar kim duyar beni... yüzün silinince ömür eksildi hayattan karalan sevinçlerin kabzasından tutunmak nedir hayalinin sularında boğulurken bakışlarım ey adını aşktan alan gölge nasıl birşeydir talan edilmiş umutlardan saklanarak ağlamak avutmak kandırılmışlıkları gelmeyeceğini bile bile nasıl bir şeydir sığdırmak seni her gelecek bahara ah... ah.. nasıl bir şeydir yılgınlığa çocuk gülüşleri serpiştirmek ey adını aşktan alan gölge yüzün silinince ömür eksildi hayattan bulut rüzgar sarı başak ... her gidiş pusulasını beraberinde götürür her bekleyiş kavuşmaları içine akıtır şimdi sisler içinde sessiz feryadı kalbimin ne sen duydun beni ne ben tükendim yüzün silinince ömür eksildi hayattan |
bu bakış ve hayata katılan anlam hiç eksilmesin kalaminiz daimi ilhamlarınız bol olsun