BİR GÜNÜN ÖYKÜSÜ
[ kali BİR GÜNÜN ÖYKÜSÜ
Yarınlara sarılırım Akşam olup sokaklar sessizleşince Karanlık çökünce mehtaba Bir demir kapının bile sesi olmayınca Bir tek çocuğun sesi duyulmayınca Bir gencin gülücüğüyle Bir yaşlının bitkin ama mutlu yüzüyle karşılaşmayınca Yarınlara sarılırım. Düşünürüm,çocukların bisiklet sefalarını Akşama doğru evin önü sohbetlerini Dostça bir yüzün gelişini göremeyince Yarınlara sarılırım… n ] |