-Boğazıma Düğümlenen Gece-
Mum ışığıyla loşlaşmış odamda yalnız başımlayım
Sessizlik uğultusu çıldırmaya zorluyor beni Sigaramın çatırdayan közü, Seni seviyorum diyor, senin sesin bu! Duvarların samimiyetsiz çıplaklığı Siyah-beyaz film edasıyla seni afişe ediyor gözlerime Biliyorum ama kanıyorum çocuk gibi Belki de istiyorum o hayalet seni, hiç yoktan… Bir dakika daha geçti bir dakika önce O iki dakika oldu kaybolan ömrümüzden Belki sona iki dakika daha yaklaştık habersiz Sona değil, sensiz geçen iki dakikaya yanışlarım Hayalin eşlik ediyor masaya attığım her yumrukta Yüzümde yosun tadında bir burukluk Elimin acısından değil, yürek sancısından Uğultular kesilmedikçe, ayrılığın gölgesi karanlığa çekiyor sebatımı Göz bebeklerim büyüyor, büyüdükçe karanlığa müptela oluyor Penceremden giren hasret rüzgârı işgal etti benliğimi Kalemime takıldı özlemin, beni de yaz diyor… Çok özledim seni zorbam, çok özledim… Ne söyleyecek sözü kaldı üzgün kalbimin Ne de yazacak takati kaldı kalemimin bu gece… Dostça kalsın kelimeler, cümleler ve küflenmiş düşlerim Saygısızca hayalimdeki sana ortak koşan zevklerim… Hoşçakalın! 25.01.2010-17:17 -Pasha- |
O iki dakika oldu kaybolan ömrümüzden
Belki sona iki dakika daha yaklaştık habersiz
Sona değil, sensiz geçen iki dakikaya yanışlarım.
...
(bu da benden olsun canım)
Sensiz geçen her saniye de içimde barındırdığım yalnızlığıma işkence yapıyorum.
Her işkence sonunda yalnızlık gidecek, sen geleceksin sanıyorum.
VE her seferinde yanıldığımın farkına vardıkça,
Yanılışlarıma yanıyorum sevgili...