Rüyalarımın sahte yansımalarından uzaklaşmam
Kendime dönüşümdür
Her sabaha yeniden uyanmam
Düşüncelerimde yalnız seni hissedişimdir

Bazen mehtaplı gecelerdir huzur bulduğum
Bazen de zifiri karanlıklar
Suskunluğumun içinde
Gecenin sessizliğinde seni düşünmek
Sabaha gözlerimi açtığımdaysa
Benliğimde seni hissedebilmektir yaşamak

Yanaklardan süzülen bir damla yaş gibisin
Yağmur bulutlarıyla uzaklardan gelirsin
Pencereden bakarken gecenin derinliğine çıldırmışçasına yağarsın
Her damlanın cama çarpışı yağmurun sesidir
Ama o bir damla gözyaşı var ya sevgili
İşte senin yüreğime hazin dokunuşundur

Uzaklarda
Çok uzaklarda parlayan bir yıldız
Her bakışımda hasreti anımsatıyor
Biliyorum böyle bir yıldız gördüğünde sende aynı duyguları yaşıyorsun

Akşamın hüznü ağırlığıyla çökerken zamana
Martılar dalgaların üstünde süzülüp gider
Rüzgârın esintisiyle kumsala savrulmuş bir kaç yaprak
Kim bilir hangi hazan mevsiminden sürüklenmişler
O an düşüncelerimde saplantı olur
Acaba kaç mevsim geçmiş buradan

Zamanın akışında ben bile savrulup gitmişim de
Düşlerimin sahte görüntülerinde farkında olamamışım

Dışarıda kar yağıyor
Beyaz örtü ne kadar güzel sarmalayıp kucaklamış toprağı
İşte içinde olduğum gerçek mevsim

Belli ki dışarısı çok soğuk,
Mevsimin ayazında üşüyenler vardır mutlaka
Ama ben üşümüyorum
Çünkü hasretin sinemde kor ateş gibi
Beyaz örtünün altında ki huzuru ruhumda hissediyorum sevgili

Farkındayım bütün mevsimlerin çoktan geçtiğinin
Artık bekleyişim hiçbir mevsime değildir
Bir beşinci mevsimde yok ki sığınayım limanına

İşte aynadan gözlerime yansıyan sahte görüntüler
Sonrası hayallerden kurtulup gerçeklere dönüştür
Âlem fani,
Âlem sahte,
Âlem yanıltıcı
Âlem umutsuzluklarıyla, çaresizlikleriyle, zalimliğiyle çok ürkütücü

Epey zaman olmuş suskunluğum,
Suskun yüreğimin sesini dinlediğimde
Düşüncelerimin derinliğinde buluyorum asıl gerçekleri
Bir de hayallerimin ötesinde ki gerçek seni

Farkında mısın zaman yetişemediğimiz, kaçırdığımız bir otobüs
Sığınacağımız bir beşinci mevsimde olmadığına göre
Artık buluşmamız mahşerdedir sevgili

Dalmışım gecenin ortasında içinden çıkılmaz düşüncelere
Son cümlemi yazmak
Düşüncelerime son noktayı koymak istiyorum
Fakat ne yazacağım,
Yazacağım kelimeleri kaybetmişim,
Düşüncelerimin de öyle derinliğine dalmışım ki
Neresine nokta koyacağım bilemiyorum

Bilinmezliklerin, kaybolmuşlukların karmaşasında
Her şey öyle silik, öyle yitik ki
Gecenin sessizliğine atmışım kendimi
Bekliyorum sessizliği bozacak yeni bir sabahı
Ve umutlarıma kanat açarak süzülen beyaz martıları

Hüzünler bir önceki gecede kalacak
İçinde boğulduğum düşüncelerimse bir sonraki geceye yeniden varacak

Dinçer Demirel