İnsan Müsfettesi
Üzüntümün sebebini düşünüyorum ne zamandır,
İçimdeki boşluğu neyin doldurabileceğini... Nedenini. Bir deli divane dedektif, Dönüp dolaşıyor oda da, İnceliyor her şeyi bir, bir... Ne aradığını bilmeden. Ya da bir çocuk, Sağa, sola koşturan, Yaramaz mı yaramaz... İstekleri ve duygularıyla başbaşa. Bir kuru yaprak, Kaderine terkedilmiş. Yeri belirsiz, Sadece sürüklenen... Kadın, Hayatın damgasını yemiş, Her yaptığı laf edilmiş, Eğitim hakkı elinden alınmış... Suyun durgunluğundan farksız kısaca. Aşık! Ne yapacağını bilmeyen Geçmişini, geleceğini unutmuş... Sadece gününü gören... Bir yaşayanölü ? Hayatını yaşarken yitirmiş. Titrek bedenine sahip çıkmaya çalışan, Kendi gölgesinden bile korkan.. ~Veyahut sadece bir insan müsfettesi... Dünya dan habersiz.. Aklı sıra yaşayan. |
Hayatını yaşarken yitirmiş.
Titrek bedenine sahip çıkmaya çalışan,
Kendi gölgesinden bile korkan..
~Veyahut sadece bir insan müsfettesi...
Dünya dan habersiz..
Aklı sıra yaşayan.
bazıları öyledir
takmayın kafanıza
kutlarım şiir dostu
saygılarımla