Çıkmaz Sokağım
Akşam oldu yine,
Sokakta bir telaş var sanki Sanki.. Sanki üstüme geliyor bütün yollar Sana açılıyor bütün kapılar tekrar ve tekrar Hikaye bitti, dönüyoruz artık derken yeniden başlıyor her şey En başından, son ızdırabı çektirene kadar, kanımı emiyor karanlık Çok zaman seni arıyor gözlerim yine Dönüyorum kendi etrafımda -var-olduğuna emin olmaya çalışıyorum Derken yine o sesi hissediyorum boğazımda.. Deliymişim gibi bakmayın bana görüyorum vardı o az önce buradaydı.. GideMez diyorum.. Bir adım daha atıyorum çıkmaz sokağın içine... Gözlerim yine seni aramaya başlıyor Derken birine çarpıyor gözüm Buldum diyorum kendime, seviniyorum çocuklar gibi. Biliyordum gitmediğinide diyorum elbet Adımlarım sen sandığıma doğru çekiyor beni Fısıldıyorum kulağına sessizce, nerelerdeydin diye, Arkanı dönüyorsun ve, Anlıyorum tekrar, sen değilsin, hiç kimse sen olamazmış zaten, Bildiğimden bu kadar acım.. Gitmişsin yoksun artık... Terketmişsin bu şehri.. Bu defa sorum kendi ruhumu buluyor, şahit ise çıkmaz sokak... -Nerede yanlış yaptım? Derken uyanıyorum, karanlık bir geceye yeniden.. Pencerem aynı çıkmaz sokağa bakıyor, Ve görüyorum oradasın. /12.06.2009/ |
Derken uyanıyorum, karanlık bir geceye yeniden..
Pencerem aynı çıkmaz sokağa bakıyor,
Ve görüyorum oradasın.
YÜREĞİNİZE SAĞLIK SEVGİLİ KARDEŞİM. GÜZEL BİR ÇALIŞMA VE MÜKEMMEL BİR ŞİİR.
KUTLUYORUM SİZİ.
SAYGI VE HÜRMETLERİMLE.