SENİ DÜŞÜNEREK ÖLMELİYİM
Yalnızlığıyın buzdağlarındayım.
Gönlümde kor alev, Yanıyor ruhumun yamalı düşleri. Ömür sayılmıyor sensiz geçen günler. Hasretin yakıyor, Kabarıyor içimde sana yandığım dünler... Sevda gibi birden kaybolmuyor güneş, Dert gibi aniden çökmüyor geceler. Akreple yelkovan yarışsa da durmadan Duvardaki takvim yaprakları düşse de tek tek Zaman geleceğe yürümüyor sanki. Saniyeleri hayat yumağına sarıyor, Attığım her ilmekte seni arıyorum. Yarınları, yeni acıların tohumlarıyla karıyorum. Her gece ayrı bir ıstırap… Sabah olsa ne fayda. Derdime derman olmuyor ki doğan güneş. Ben gibi ağlamıyor gayri kara bulutlar. Gecenin rengi dünkünden daha koyu. Elimde telefon, gözlerim yollarda… Gelmeni bekliyorum gün boyu... Yarın da bekleyeceğim. Gel, ne olur. Ne zaman geleceksen gel, hiç önemli değil Yeter ki gel gayri. Dinmiyor içteki sızım, Bu gün dünden daha da yalnızım. Ah! Bir bilebilsen, Hayalin bile beni kurtarmaya yetecek. Seninle dopdoluyum ama sen yoksun. Dayanamıyorum. Kar değdi sevdama. Yanamıyorum. Yokluğundan kabarırken yüreğim, Efkârın titretiyor bedenimi. Hani, biliyor musun Mezar sessizliği sarıyor içimi. Üşüyorum. Sessizce uyutuyorum tüm düşüncelerimi. Dünlerimle maziye düşüyorum. Yalnız seni hatırlatsın istiyorum yağmur damlaları. Alnıma değdikçe tek tek, Kurumuş hülyalarımı ıslatmalı, Varlığını bilmeliyim. Sözde baharı yaşayan kelebekler gibi Seni düşünerek ölmeliyim........................Şükrü TÜRKMEN |
Efkârın titretiyor bedenimi.
Hani, biliyor musun
Mezar sessizliği sarıyor içimi.
Üşüyorum.
Sessizce uyutuyorum tüm düşüncelerimi.
Dünlerimle maziye düşüyorum
Gönül sesiniz harika bir serbest şiirle dizelere dökülmüş.
Beğenerek haz duyarak okudum şiirinizi.
Selam saygılar efendim.