Buyuyorum Sensizliğin Ayazında
Virane bir hane sensizlik.Sensizliğin kıskacındaki Ankara, bir bozkır ayazında titriyor. Sular buz tutmuş, güvercinler su içemiyor.Nerdesin güvercinim? Ben de sensizlik ikliminde buz tutuyorum.
En çok incecik ellerini,sımsıcak gülüşünü özlüyorum. Ankara titriyor,güvercinler su içemiyor ben üşüyorum… Aziziye camiinde bir sela veriliyor. Aklıma ölümüm geliyor. Ölüm sensizlikten daha sıcak geliyor. Sen, çıkıp gitmek istiyorsun hayallerimden. Ankara titriyor, su içemeyen güvercinler ayrıntısı oluyor üşüyen hikâyemin… Viranemi mamur etmiyorsun. Sular üşüyor, güvercinler üzgün, ben baştan başa hüzün… İçime dürüyorum sensizliğin ayazını, yüreğime sedef saplı bir bıçak saplanıyor, herkesten saklıyorum. Sen üşüyorsun, Ankara üşüyor… Bir tutam sabır, koca bir hüzün,hüznün kolları ahtapot….. Ankara,24.01.2010 İbrahim KİLİK |
yazan kaleminiz ve yüreğiniz hiç susmaya
saygılar