ŞEHİDE DESTAN.Destanlar yazdım, ben şehitlerime. Dualar yollarım, meyyitlerime. Bu kutsal toprakta, kan kemik et var. Onlara yollarız, hep fatihalar. Malazgirtle birlik, şehitler verdik. Selçuklu Osmanlı, bugüne geldik. Üç kıta üstünde, en büyük bizdik. Kaldı Anadolum, onla sevindik. Onu da istila etti, düşmanlar. Çanakkale, Sakarya, sonra pişmanlar. Esir olmam dedi, kahraman millet. Atatürk diyordu, damarda kudret. Çelik armadalar, battı denizde. İnönü, Sakarya, son Akdenizde. Yırtıyorduk Servi, Lozan geçerdi. Türk milleti tarihe, yine yön verdi. Kan akarsa korunur, bu kutsal toprak. Kanımın rengidir, mübarek bayrak. Şehitler ölmüyor, her an cephede. Onları görürler, her an her yerde. Kıbrısta Şırnakta, Beytülşebap da. Hakkari İdilde, Mardin Eruh da. Mehmedim sınırda, silah elinde. Kelimeyi tevhit, onun dilinde. İşte Türkmendağlı, bu da bir destan. Bu şanlı tarihi, şehittir yazan. Sen şehit oğluna, ağlama anam. Düşmanı onlarla, yenmişti Atam. HİLMİ CAN. 2.EYLÜL.2009. (2527) |