Kıyamet
Erdemliler ülkesine kalkan
Son trende gitti Tüm beyzadeler Bizi terk etti İhanete alkış tuttu eller Göz şahit. kulak şahit, Dilde onu tasdik etti. Önce sustu kuru kalabalık Sonra sessiz bir çığlık koptu Vicdanların ta içerisinde Yoksa yoksa dönmeyeceklermiydi? Ama ama gidemezlerdi Böyle ansız, zamansız Sonra napardık ki onlarsız Buz kesmişti ruhlar Sönmüştü Cadı kazanının altı Çaresizdi şeytan Hani bir dönsen Yine denesek diyordu Yine denesek Aynı bünyede yaşamayı Ben yapsam şeytanlığımı Sende düzeltsen yanlışımı Yokki sensiz tadı Gülüydün sen yer yüzünün Şimdi bir avuç cahile Ben ne derim? Yoksa, yoksa kıyamet Hayır olamaz Daha çok erken Bu gürültü bu ses Nerdesin Ey Rasül, nebi, veli, alim insan Nerdesin ey hazreti insan. İstanbul 22.01.2010 |
"İlim" ve "san'at" iltifat görmediği yere küser ve kaçar...