DEVİR KÖTÜ
Nazar eyle cümle kulun halini,
Kimi güler, kimi ciğer köz olmuş. Çakal kırmış nice aslan belini, Dünkü beyler dilde alay söz olmuş. Bir zamanın ahu ceylan gelini, Haram nefis sofrasına tuz olmuş. Karga öter, bülbül yutar dilini, Vicdan ölmüş bütün kalpler buz olmuş. Cennet sanıp kimi gurbet elini, Toprağını inkar edip toz olmuş. Dünkü eşek beğenmiyor çulunu, Ona bile dünya malı koz olmuş. Minnet edip menfaatin yelini, Tüylerine her dolduran kaz olmuş. Yutar iken nice dağın selini, Ulu çınar şimdi kuru saz olmuş. Dün kaparken ele saçın telini, Haraç mezat tek gecelik haz olmuş. Tırnağınla kaşı kendi kelini, Güvendiğin karlı dağlar düz olmuş. Rüsva eder, versen sırr-ı halini Dostluk ölmüş; ipek kirli bez olmuş. Mazlum eder şimdi para zalimi, Adaletin terazisi yoz olmuş... |