ÖYLESİNE PERİŞAN...
Umutsuzum şu gencecik yaşımda,
İpek saçım aklar doldu,gözüm yaş. Gönül ölmüş, ben ağlarım başında, Kim duyarki feryadımı, sözüm boş. Herkes mutlu yuvasında, işinde Kimi huzur, kimi ekmek peşinde, Yürek yanar kederin ateşinde, Lakin güler ele karşı, yüzüm hoş. Çile kaynar mutfağımın aşında, Ruhum sanki bedenimin dışında, Garip yazar mezarımın taşında, Ele bahar, oysa benim özüm kış. Nice hüzün çatılan şu kaşımda, Baykuş gibi tünemişler başımda, Mutlu olmak rüyalarda, düşümde, Sevdalara mesken yürek, şimdi taş... |