KIRIK DAL
Yuvasız kuşlar gibi
Tutunacak dalı kalmamıştı. Boynu bükük. yaralı Onun adı kırık dal... O daldan o dala konuyordu Yorulmuştu kanatları, Çekemez oldu, hayatın darbesini Su gibi dereler olup akmak isterdi... Gözleri hep hüzünlüydü Kalbi kırık, Yüreği merhametliydi, Oda herkes gibi ,yaşıyordu. Kimsesizlik yıkmıştı... Mutlulk onun da hakkıydı Dalında ki kuşlar gibi, Şarkılar, söyleyecekti Sevinçten... Kendine bir resim çizdi İçine koydu. Hayatını öyle sürdürdü Onun adı kırık dal....... |
Kalbi kırık,
Yüreği merhametliydi,
Oda herkes gibi ,yaşıyordu.
Kimsesizlik yıkmıştı...
Harikaydı şairim, kutlarım, saygılar..