günahlar temizledi bileklerimi
bana bir zaman seçin
aksın kan koyu kırmızı renginde
gidiş kapı ağzında yuvalandı
köpek tarzı havlıyor dünya
korkmuyor can saati doldu yalnızca




canlı bomba soyundu sonunda
selam ederken çelimsiz yüzüme
his silindi
mimikler donuk suret ölü beyazında




intihar rolleri bana yazıldı romanlar da
baş karakter korkaktı
bense
cesaret abidesi gecemin ortasında
ağlamadım asla
küvete dökülürken hücreler sıra halinde




adalet zili çalmadı
beklemek boş geldi ecel rüyasında
çare
ümit hikayeleri sıyırdı geçti sadece
doğan güneş katran karasına boyandı






son/
bitiş sireni çalsın ayrıldı ruh sahneden