PEMBE GÜLLERİN KIZIÖn bahçemde bir kırmızı gül Öyle ince Öyle narin Rüzgarın her dokunuşunda Eğilir bükülür Hep sana benzetirim onu Bu yüzden seyretmeye doyamam Koklamaya da elbet İncitmekten korkarım Yüreğimi anlatamamaktan Öylece izlerken onu sabahları Hep seni düşünürüm Senin gibi yumuşacık Kadife Ürkek Sessiz Rüzgardan tarafa sallarken başını Onu nasıl sevdiğimden habersiz... Her gün ona dokunmayı düşlerim Sevebilmeyi hesapsızca Anlatabilmeyi düşlerimi İnsan dilediği çiçeği sevmekte özgür Benim istediğim yalnızca Ön bahçemdeki kırmızı gül... Bu kara bulutlar dağıldığında Bittiğinde bu karabasan Sana gösterebilmek için Her Sabah fısıldıyorum penceremden Sakın bir yere gitme Sakın solayım deme emi Bebeğim gelip görecek seni... 08.06.2003 Nikolam için... Arzum |