Saçlarından fal tutuyorum çiçeklerinBuruşturulup atılmış karalamalarda dolu kâğıtlar dili sökülmüş kelimelerin feryadında anlatılmış sonra üzeri çizilmiş Pişman mıyım yazdıklarımdan Yoksa söylemekten dilim mi utanmış Bir yanımda yanık özlemlerim kınalı avuçlarda alev alev Baktıkça ayak izlerine bütün şiirlerin ne kadar ben Ne çok bilirim hüzünleri sevmeyi Karakalem yazdığım çizgilerde isyana tutuluyor ellerim Bir çizik daha Hiç yalnız bırakmıyor beni hasretler Düşmüyor yakamdan cümleler Birini sarmalayıp sardıkça bir başkası doğuyor Ne çok karalamalar birikmiş bilgi çöplüğümde Ya zihnimde her gün yüzmeyi öğrenen sevmeler Büyüdükçe ele avuca sığmayan ergen çocuklarım Bir güne daha çizgi çekiyorum akrebe küskün Bütün suç şarkıların Onlar böyle içli çalmasaydı ben böyle silmezdim Saçlarından fal tutmazdım bütün çiçeklerin Fincanda aramazdım bir çift göz Ki ben hiç inanmazdım fallara |
Ki ben hiç inanmazdım fallara
....
genede inanma.
Güzel şiir.
Ssaygılar.