DÖNEK
Ben yorgun değildim,sen yordun beni,
Hani dostumdun sen,korurdun beni, Mahpus damlarında beraber yattık, Dönekleşip,sırtımdan vurdun beni. Hainle bir olup,yurdunu sattın, Bana inanılmaz,"masal" anlattın, Kundakta bebeye,şarjor boşalttın, Dönekleşip,sırtımdan vurdun beni. Tüm yazılanları,güzel okudun, Açlığı bilmedin,karnı tok’udun, Ben giderken,sen ardımda yok’udun, Dönekleşip,sırtımdan vurdun beni. Helâle harama,bakmadın bile, "Amaçlı" gezdiniz,bütün silsile, "Yorgun Demokrat’ı" dolayıp dile, Dönekleşip,sırtımdan vurdun beni. Bütün zırvaları,ezbere bildin, "Atatürk" denince,sustun çekildin, Aslını reddettin,soyunu sildin, Dönekleşip,sırtımdan vurdun beni. Merhametsiz surat,o bet seslere, "Kerameti menkul", boş nefeslere, Kinim artar,sen gibi "tereslere," Dönekleşip,sırtımdan vurdun beni. G.Tepe 9 Aralık 1998 Not: bu gün oynanmakta olan siyaset komedisinin,yıllar önce yazdığım bu dizelerle,nasıl örtüştüğünü,üzülerek izlemekteyim.tüm,saf değiştiren- malum- zatlara,hayırlı olsun dileklerimle... |