Annemi Özlüyorum
Dün gece rüyama yine girdin,
Beyazlara bürünmüş’tün, Kabrinde öylece, Mahzun mahzun uyuyordun anne. Bulutların arasından, Buğulu gözlerle seni izliyordum, Seni çok özlüyordum, Uzaklardan ta uzaklardan, Sana el çırpıyordum anne. Şimdi duyuyor musun abaca beni! Sana sarılmayı hep istiyordum. Toprağında dinlenen; Yeşillere bezenen,ey güzel insan. Sana özlemim yosun’i yeşiliydi, Yeşildi tüm renkler içimde anne. Bu ölüm rengiymiş, Ölümün ta kendisiymiş; Göz bebeklerimde ki anne. Burnumda ölümün kokusu, Beyaz kefene biçilmiş ayrılığın dokusu... Yanına beni de alıver, Ellerinle beleyiver, Ne olur yine ninniler söyle, Salla beni kucağında anne. Meğer sensizlik ne zormuş! Ölüm kadar soğukmuş! Sensiz çok üşüyorum anne. Gözlerimde sisli bir perde, Elim,ayağım titriyor, Burnumda kokun tütüyor; Seni çok özlüyorum anne. İşte böyle dostlar; Gömülmüştü karanlığa annemin öyküsü, Dilimdeydi tüm annelerin sevda türküsü. Yaşar Cerit |
Duygu dolu dizelerdi,analarımızın ruhları şad olsun mekanları cennet olsun.Saygılar selamlar.