Bozuldu...
Bozuldu kürenin yerçekimi işte!
Tutunamadı hiç kimse, Kökleri derinlerdeki çınarlar bile... Dağıldık, Çocuğun oyuncaklarını saçtığı gibi Evrenin ötesine berisine... Suları döküldü, Toprak kalıp kalıp çıktı yerinden... Kanı aktı, derisi yolundu... Uzaklaştı, Uçsuza bucaksıza Yol aldı zavallı Ardına baka baka... Madde de uçtu gitti. Ve.... Kaldık bizbize, Eşitlendi efendiyle köle. Şimdi güç nerde? Menfaat hangi yönde? Doğru, ilmin sahibinde Görenler gerçeğe gider. Servet çoğalan ellerde Sonsuz derinlikte... |