Şairin KederidirSen toplasam Deprem sonrası şehir Ve bir şiir bile etmezken Yakıp kül ettiğim kelimeleri ufaladım, Gözyaşımdan oluşan nehirlerin üzerine... Dokusuna harf değmemiş, Bembeyaz kağıtlardan yaptığım Gemileri yüzdürdüm Sırf belki ruhuna çağrışım olur, Gidişini ağırlayan o gemiyle Dönersin diye... Dönmedin... Ben Leyla’sı oldum Çölleşen kentlerin. Adını titreyen ellerle koyduğum Şiirlerin... Ve yoksun diye havası kirlenen şehrin... Sancılı sabahlarda nefes çoğaltırken, Bıçak gibi kesti şah damarımı hasret... Yastığımda hala başının izi, Hayret... Hücrelerimdeki al yuvarlarla besleniyor Adı kanser olan sensiz siluet Senin yüzünden Acıma acıyan kent ozanları Anlam veremez sorar, Neden şiirlerinden kan sızar? Cevap veririm ağlamaklı Şairin kalbi yaşadıklarında atar... Elif SEZGİN |
Deprem sonrası şehir
Ve bir şiir bile etmezken
Yakıp kül ettiğim kelimeleri ufaladım,
Gözyaşımdan oluşan nehirlerin üzerine...
Dokusuna harf değmemiş,
Bembeyaz kağıtlardan yaptığım
Gemileri yüzdürdüm
Sırf belki ruhuna çağrışım olur,
Gidişini ağırlayan o gemiyle
Dönersin diye...
........................................dokunaklı vurgular dönmiyene.tebrikler hüznün düştüğü şiire..