Geceme GünümGün doğumuyla Aralık pencereden esen rüzgâr tülden desenler çizerken yüzüme , Gözkapaklarımda Bir yörük kızın parmaklarında dokunan ipek halı Parlayarak yavaşça kayar yüreğime. Ben sana seher diyeyim Sen bu sefer gergef işle İğne ucu sözlerin ardında bıraktığı renklerden Ve toprağın büyüttüğü armağan köklerden Kat kat beze çiçeklerini Ki batmasın güneş mavi göğüme... Uykusundayken gece, Yıldızlarını toplamaya çıkan ellerin Secdeye gittikçe dizleri Alnı değdikçe Toplanır çiçek demetleri… Göğüm ve yerim!… Sen söyle! Yüzü güne doğarken Kökleri gecede beslense de, Hangi karanlığı işlemiş Tanrı çiçeklerine? Ve hangi el koparmaya kıyabilir Saf tutup ölümüne… Yine Seni izledim İzlerinle... ezgi ç. |
güzel imgeler...
tebrikler