Dardayım
Savruluşlarımda tutunduğum dal, gizlendiğim koyak, kıyı bucağım... Ana kucağım, hüzünlerimde baba ocağım... Sorunlarıma çözüm, teselli ağım, kahırlı anımın vazgeçilmezi... Sevincim, övüncüm, güvencim, dost: tutsana elimi, dardayım!
Dardayım güzel dost, dar sokaklarda, Düzlüğe çıkacak yol bulamadım! Vurulmuşum izbe karanlıklarda, Elimden tutacak el bulamadım! Yokluğun garezi siner özüme, Gündüzüm yok, gece diken gözüme. Umut tarlasına, çile bezime, Dört mevsim açacak gül bulamadım! Çarnaçar kalmışım kuytularda, gör! Direncim sınayan felek de nankör! Düştüğüm müşkülde ziyan akıl, kör! Cana can katacak kul bulamadım! Meylim insanadır, şeref, onura! Satılmış değerler, ırak o Nur’ a! Aynı Yaratan’ a çıkan yol, Tur’ â Diyecek, bir özge dil bulamadım! Dedim ki kendime: "Refika sakın! Devranı sürdürmek senin de hakkın! Kurumuş pınarın, su vermez bakın!" Çeşm’imden akacak sel bulamadım! Refika Doğan -Antalya |
iyiki varsınız saygılar sunuyorum