ÖLÜM
Gönüller ayrılığın olacağını bilse
Aşkın koru bağrına düştüğünde ağlardı Gözler hüznün vakitsiz geleceğini bilse İlk bakışlar çağrına düştüğünde ağlardı Gül bahçesi hazanın olduğunu bilseydi Goncasına gülüne ağıt yakıp ağlardı Yavru ceylan geride kaldığını bilseydi Avcısının gözüne bakıp bakıp ağlardı Tabut eğer içine gireni bilebilse Taşıdığı değerin kıymetinden ağlardı Toprağa düştüğünde açılınca ilk celse Bağışlayıcı Rabb’ın himmetinden ağlardı Ölüm korkularıyla arttıkça heyecanlar İnsanoğlu hayatta gülmedim der ağlardı Birer birer terk edip gidiverince canlar Yaşarken değerini bilmedim der ağlardı Coşari derki ölüm her canlıda mutlak son Düşünceler ölüme taşındıkça ağlardı Son nefesle bitmiyor hayatındaki vizyon İnsan olan insanı düşündükçe ağlardı 05.01.2010 / Samsun İbrahim COŞAR |