KARANLIĞA BAKAN YÜZÜN
Bir tren penceresi
Geç vaktinde gecenin Ve ışıltılı bir su gibi Karanlığa bakan yüzün Senden önce Nice yüzler bakmıştı aynı pencereden Kiminde kırgınlık kiminde hüzün “Savrulmuş günlerinde ömrümüzün” Küskündün İncinmiş ve uzak Acının yüzündeki depremi Hiç düşünmediğin Rastlantı bir tren Yanında mıydım senin Yok muydum hercai öpüşler gibi Bir yalnızlığın vardı Gölgelenen kompartımanda Karanlığa bakan yüzün bir de Karanlığa düşen yüzün Bir trenin penceresinde |
Nice yüzler bakmıştı aynı pencereden
Kiminde kırgınlık kiminde hüzün
“Savrulmuş günlerinde ömrümüzün
Bir yalnızlığın vardı
Gölgelenen kompartımanda
Karanlığa bakan yüzün bir de
Karanlığa düşen yüzün
Bir trenin penceresinde
şiiriniz görkemli bir Ankara Expiresi gibi
geldi geçti ihtişamla
yürekten kutlarım usta kalemini
Hürmetle