ÖZLEMİM
Hasret kaldık özgürce sevmeye
Çok özledim yeniden sevmeyi Yeniden aşık olmayı Tekrar kendimi bırakmaya.. Öyle özlemişim ki Park’da sevdiğimle el ele yürümeyi Öyle Hasret kalmışım ki Gemi olup denizlere açılmayı.. Öyle özlemişim ki Ara sırada olsa düşüncelere dalmaya ßazen Gıpta etmeye Evlenip yuva kuranlara üç kişilik yaşayanlara.. Benimkisi Hayal,umut işte Kurması güzel de Gerçek olmasını beklemek var ya İşte o çok zor... Sevdik belki suç, Şimdi beni seven kimse yok Şimdi ay ve güneş kadar yalnızım Şimdi siz söyleyin Yaşamak kimin için zor ? Anladım ki bu dünya sevdasız bir hiç.. Önder Deniz KARACA |
yine de sev ve umudunu yitirme aşka dair...
yüreğin ve kalemin var olsun....
sevgiyle....