Doğmuşsam bir sonbahar günü.
Benim ne sucum var anne.
Hayat ağlamakla açmışsam gözlerimi.
Benim ne suçum var anne.

Yazlarım kış baharlarım hazan.
Ben değil miyim iğne ile kuyu kazan.
Suyu bulamadıysam.
Benim ne suçum var anne.

Hile ile düzenle dolu hayat oyunu.
Hilebaz düzenbaz olmadım anne.
Pusulasız bulamadım yolumu.
Kaybolduysam benin ne sucum var anne.

Hayatla savaşım mevsi-müdafaaydı.
Mahkemeye çıkardılar.
Hâkim vicdansız savcı insafsızdı.
Kanlı iplerle asıldıysan benim ne sucum var anne.

Dost gülüşler sahteymiş.
Göremedim anne.
Güvendiğim dağlarda kar hiç bitmemiş.
Bilemedim anne.
Attılarsa kör kuyulara.
Benim ne suçum var anne.

Umutlarımı aldılar.
Yollarıma engeller çukurlar kazdılar.
Bana hep çelme taktılar.
Düştüysem benim ne sucum var anne.

Umut fakirin ekmeği imiş.
Umudum bitti anne.
Suç suç şimdi kimdeymiş.
Senin senin ne sucun var anne.