MELANKOLİK BENLER
Bak ellerine benler bulaşmış
Senide kirletmiş Benler çığrından çıkmış Nefret edıyorum heryerde B E N Görmekten *** Ben otur şöyle karşıma iki lafın belini kıralım Doldur birer kadeh yıllanmış acılardan Korkmadan iç mahsende çok var bunlardan Alışmalıyız artık yalnızlığa *** Ne zaman seni düşünsem Yağmur düşüyor bu şehrin üstüne Ne zaman seni özlesem Karabulutlar çöküyor üzerime Ben sen diyorum Benler tükeniyor yüreğinde B E N Nekadar çaresizim *** Geceyi özluyorum Susmalı artık bu şehir Kapanmalı tüm ışıklar Ve üstü örtülmeli tüm kötülüklerin Geceyi özlüyorum Gündüzün renkleri kör ediyor gözlerimi *** Zahmet verme kimseye Son duanı kendin et Kendin vur ayağının altındaki sandalyeye Sallansın gövden boylu boyunca selvide B E N Sen olmalısın yalnız yaşıyanlara ibret *** Yüklemlerin alınmış sen ta ufacıkken Anlamsız doğmuşsun anarahminden Boşa cabala anlam bulamzsın kendine B E N Ne talihsiz insansın sen *** Sıfatın olmadıki bir gün tamlayanın olsun Pembe düşlerle anca kendini oyalarsın Bir sorsan sen kimsin necisin B E N Sen sadece hayallerinle yaşarsın kırık_kalem |
Susmalı artık bu şehir
Kapanmalı tüm ışıklar
Ve üstü örtülmeli tüm kötülüklerin
Geceyi özlüyorum
Gündüzün renkleri
kör ediyor gözlerimi
geceyi özlemek aslında kendimize yolculuktur ki..
yolculuklarda içimizdeki bize dokunur heppp....
tebrikler...