bu sokaklardan elin boş geçtin
ıslattın gölgenin öptüğü demleri
ektiğin ızdırapları baharda kestin
ne bekledin elden kimdiler kimileri gittiler

bırak şimdi saçlarını taramayı
sustur çığlıklarını gizle gülüşlere
gözyaşlarını akıt çöllere unut
kendine bir daha bak tanı bu simayı

aslı bu gerçeği bu son aşkın
gitmekle bozmuş gelenler
diyarını köhneleştirmiş sevdaların
sukunetini dök suratlarına...

hiç mi hiçi ne bitiyor... eyvahlar
korkmuyor gelecek yarınlar
darmadağan olsa da uçan anılar
adını koyamadığım bir hayatım var...

tutma ellerimden bırakılmışlar
bir gülü elinde kurut
kokusunu göğe terket
karanlıklar içinde bul sevgini
sevgin nerde saklıysa
sevgilin dediğin sevgilinse eğer gül

uzun uzun düşünme
bütün mumlarını söndür hayatın
dağların eteklerin de kardelen ol
kırmızı bir ruj gibi sevgilinin dudağın da
kalbinin tam ortasında kırmızı bir alev ol....

o sana verdiğim düşlerim
elmam kadar tatlıydı ( ekşiydi)
bir dalda iki kiraz
kalbimden gittin biraz

o sana